به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/کرمان، خانم علینقی معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان کرمان، در گفت وگویی، ضمن تسلیت سالروز شهادت امام حسن عسکری (ع) و تبریک آغاز امامت حضرت مهدی (عج) نکاتی در این مورد بیان داشت.
وی اظهار داشت: امام حسن عسکری (ع) درروز جمعه، هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری قمری، پس از ادای نماز صبح، بر اثر زهری که هشت روز قبل توسط معتمد به ایشان خورانده شده بود، به شهادت رسیدند.
خانم علینقی افزود: این حادثه در شرایطی روی داد که امام یازدهم، علاوه بر آماده سازی زمینه غیبت مانند پدران خود، شب پیش از شهادتشان، دور از چشم مأموران خلیفه، نامه‌های بسیاری به شهرهای شیعه‌نشین فرستادند.
وی با اشاره به واکنش عمومی به این خبر، گفت: خبر شهادت امام (ع) در سراسر شهر سامرا پیچید و مردم به احترام ایشان عزاداری کردند. به گفته مورخان، در روز شهادت ایشان سامرا به صحرای قیامت تبدیل شده بود.
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان کرمان در ادامه به روایتی از چگونگی اقامه نماز بر پیکر امام حسن عسکری (ع) اشاره کرد و بیان داشت: بر اساس روایت شیخ صدوق، امام زمان (عج) با کنار زدن عمویش جعفر، که قصد نمازگزاردن داشت، بر بدن پدر بزرگوارشان نماز خواندند.
وی توضیح داد: اینگونه بود که شیعیان و عباسیان متوجه شدند علی رغم کنترل شدید حکومت عباسی، مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به دنیا آمده است.
خانم علینقی نهم ربیع الاول را آغازی مهم برشمرد و گفت: نهم ربیع الاول، نه تنها نخستین روز امامت امام عصر (عج) است، بلکه آغاز دوره‌ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه نیز به شمار می‌آید. از همین زمان بود که شیعیان برای نخستین بار طعم زندگی دردوران غیبت امام معصوم وعدم دسترسی مستقیم به ایشان را چشیدند.
نهم ربیع الاول آغاز دوره‌ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه به شمار می‌آید
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان کرمان در خصوص چرایی این غیبت، بیان داشت: به جهت حفظ جان امام (عج) و عدم آمادگی بشریت برای حکومت جهانی ایشان، به تدبیر الهی؛ غیبت امام زمان (عج) آغاز شد.
وی به تبیین دوران غیبت پرداخت و اظهار داشت: آغاز امامت حضرت مهدی(عج) مصادف بود با آغاز غیبت صغرا امام علیه السلام تا مردم آرام آرام با مفهوم تلخ و دردناک غیبت آشنا شوند و فقط از طریق نواب اربعه با امام (عج) مرتبط باشندو پس از آن در زمان غیبت کبری آغاز شد، در این دوران مردم حتی از طریق نواب هم نمی‌توانستند با امام علیه السلام ارتباط بگیرند و می بایست بنا بر توصیه حضرت در توقیع شریف، با رجوع به علمای با تقوا و جامع‌الشرایط، وظایف فردی واجتماعی خود را دریافته و در مسیر بندگی خدا و زمینه سازی ظهور حضرت در جامعه وقیام جهانی ایشان گام بردارند.
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان کرمان درخصوص تاثیر دوران غیبت بر جامعه بشری افزود: انسان‌ها در دوران غیبت با پشت سر گذاردن تجربیات متعدد تاریخی به مرحله‌ای از بلوغ فکری و عقلی دست می یابند که مشتاقانه از برقراری توحید و عدالت در سراسر گیتی استقبال و حمایت می نمایند.
وی در ادامه به مفهوم انتظار فرج اشاره کرد و بیان داشت: انتظار فرج که در احادیث نبوی "افضل اعمال امت" نامیده شده است، با آغاز امامت حضرت ولی عصر ارواحنا له الفداه وغیبت حضرت مفهوم ویژه‌تری یافت. انتظار به معنای چشم‌به‌راه بودن ظهور واپسین ذخیرۀ الهی و آماده شدن برای یاری او در برپایی حکومت عدل و قسط در سراسر گیتی است که وعده الهی در قرآن کریم است«وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُون»
وی انتظار فرج را با توجه به روایات دارای سه رکن اصلی انتظار دانست: نارضایتی یا قانع نبودن از وضع موجود ، امید داشتن به آینده بهتر و مطلوب ، و حرکت و تلاش انسان منتظر در جهت رسیدن به مطلوب.
وی در تشریح حقیقت انتظار، اضافه کرد: حقیقت انتظار، حالتی همراه با نگرانی و امید است که منجر به کنش‌های متغیر رفتاری از انسان می‌شود. انتظار در نهاد آدمی نهادینه شده است. انتظار فرج، مفهومی ارزشی در میان مسلمانان است که توسط آن برخی هنجارهای فردی و اجتماعی خود را طراحی و بدان عمل می‌کنند.
نهم ربیع الاول آغاز دوره‌ای حیاتی و مهم در تاریخ شیعه به شمار می‌آید
خانم علینقی با استناد به روایات، درخصوص وظایف منتظران بیان داشت: با توجه به روایات نقل شده، انتظار حقیقی، انتظاری است که افزون بر نارضایتی از وضع موجود و امید به وضع مطلوب، حرکت و تلاش را برای انسان به ارمغان بیاورد و این حرکت و تلاش محقق نخواهد شد، مگر با اعمالی که در حیطه فردی، توسط فرد و در حیطه اجتماعی، توسط جمعیت مسلمانان صورت می‌گیرد.
وی افزود: از این رو اهم وظایف منظران: شناختِ امام عصر(عج)، پرهیزکاری، پیوند قلبی با امام، دعا برای سلامتی و تعجیل در فرج و نقش اصلاح‌گری در جامعه است.
